Zespół suchego oka – przykra dolegliwość
Zespół suchego oka ( ZSO) – to szereg zaburzeń związanych z nieprawidłowym (niedostatecznym) nawilżeniem oka. ZSO wynika z upośledzenia czynności produkcji łez, ich nieprawidłowego rozprowadzenia po powierzchni oka lub ich nieprawidłowego składu. Choroba objawia się pieczeniem oczu, uczuciem ciała obcego pod powiekami, kłuciem, swędzeniem, bólem, przekrwieniem spojówek, obrzękiem powiek, nieostrym widzeniem. Objawy powodują spory dyskomfort i pogorszenie jakości życia chorego. Szacuje się, że obecnie z problemem suchych oczu zmaga się kilkanaście procent populacji.
Przyczyny ZSO
Wśród przyczyn zachorowalności na zespół suchego oka wymienia się: choroby przewlekłe (np. zespół Sjögrena, cukrzyca, nowotwory), zaburzenia hormonalne (menopauza, ciąża), stosowanie niektórych leków (m.in. antykoncepcji hormonalnej, leków psychotropowych, nasennych), noszenie soczewek kontaktowych. Nie bez znaczenia w rozwoju choroby ma nadmierna eksploatacja narządu wzroku: długotrwała praca przy komputerze, jazda samochodem, czytanie. Do progresji choroby w znacznym przyczyniają się czynniki środowiskowe, jak na przykład: zanieczyszczenie środowiska, dym tytoniowy, kurz, przebywanie w klimatyzowanych pomieszczeniach, ekspozycja na nagłe zmiany temperatury otoczenia i wiatr.
Czy zespół suchego oka da się wyleczyć?
W przypadku osób uskarżających się na suche oczy leczenie sprowadza się do stosowania kilka razy w ciągu dnia preparatów zastępujących naturalne łzy (tzw. substytutów łez). Preparaty przynoszą dużą ulgę choremu, czasowo zupełnie eliminują objawy, są bezpiecznie i praktycznie nie powodują skutków ubocznych. Na rynku farmaceutycznym jest ich cała gama. Jako, iż preparat używany jest kilka razy w ciągu dnia, przez bardzo długi okres czasu, musi być on dobrze tolerowany przez organizm, nie może powodować alergii, nadwrażliwości czy zaburzeń w ostrości widzenia. Najlepiej, by pozbawiony był dodatku konserwantów (wówczas dla zachowania sterylności preparaty pakowane są w ampułki do jednorazowego zakroplenia). Dla osób cierpiących na ZSO ważną rolę odgrywa profilaktyka, czyli unikanie sytuacji, które mogą powodować lub nasilić objawy, regularny odpoczynek narządu wzroku, a także stosowanie diety bogatej w kwasy omega – 3. W bardzo ciężkich przypadkach ZSO stosuje inwazyjne metody chirurgiczne lub laserowe, polegające na czasowym lub trwałym zamknięciu przewodów łzowych.
źródło: www.okulistykawpolsce.pl
źródła zdjęć: www. pinterest.com